Jeżeli ktoś próbował piec własny chleb i zdobyć trochę informacji jak to zrobić, to na pewno wie, że najlepsze chleby wychodzą na zakwasie. Chleb drożdżowy ma zdecydowanie krótszą trwałość, szybko czerstwieje i moim zdaniem nie smakuje tak dobrze (co nie znaczy, że nie jest smaczny). Żeby jednak zacząć myśleć o tym najwspanialej pachnącym i szlachetnym bochenku, trzeba mieć zakwas. Ale jak go zdobyć?
Najlepiej zakwas dostać od kogoś, ponieważ czym zakwas starszy, tym ma większą moc. Taki zakwas możemy wtedy rozmnożyć i mieć go w ilości wystarczającej do upieczenia nawet dużego bochna. Łatwo powiedzieć – dostać zakwas, trudniej jednak znaleźć kogoś z takowym. W takim razie musimy go zrobić sami. Nie jest to trudne i wymaga od nas minimum składników, jeszcze mniej pracy, trochę czasu i sporo troski. Zakwas na chleb to takie coś, czym trzeba się zajmować jak żywym organizmem. Wymaga on opieki, regularnego dokarmiania i odpowiednich warunków, które na szczęście znajdziemy w każdym domu.
Skoro podejmujemy decyzję, że chcemy go mieć, to do roboty!
Potrzebujemy:
- mąkę żytnią, typ 720
- ciepłą wodę
- słoik
Ostatni zakwas, który miałam w domu niestety spleśniał i musiałam go wyrzucić. Dlatego tym razem robię dwa – pierwszy duży z którego będę robiła chleb, drugi mały, który będę tylko dokarmiała niedużymi porcjami mąki, tak żeby był w zapasie, starzał się i nabierał mocy.
Do dzieła:
- Przygotowuję dwa słoiki (duży – 1l i mniejszy – 0.5l), które koniecznie trzeba dobrze wymyć i następnie wyparzyć
- Do obu słoików wsypujemy mąkę żytnią (np.: 150 gram) i podobną objętość wody (chodzi o to, żeby objętość wsypanej mąki odpowiadała objętości dolanej wody). Woda powinna być lekko ciepła. Oba składniki dobrze mieszamy i odstawiamy w ciepłe miejsce (np.: blisko kuchenki, gdzie będą stały przez najbliższe dni). Słoiki przykrywamy gazą albo czystą ściereczką, żeby nic się do nich nie dostało.
- Przez 5-7 dni codziennie dodajemy trochę mąki (łyżka stołowa powinna wystarczyć) oraz podobną ilość wody, mieszamy i odstawiamy.
- Mniej więcej po tygodniu mamy młody, jeszcze słaby zakwas. Od tego momentu wystarczy go nakarmić mąką i wodą raz w tygodniu. Pamiętajcie – zakwas wymaga opieki w postaci regularnego dokarmiania co 5-7 dni. Oczywiście po upieczeniu chleba należy go uzupełnić trochę większą ilością składników.
- Kiedy zakwas przestanie być mieszanką wody i mąki, a zacznie żyć, można go wstawić do lodówki, gdzie trochę spowolni się jego proces i zacznie żyć jak dostojny, nobliwy staruszek, którym powinien się stać. Wtedy też możemy go przykryć czystą i także wyparzoną pokrywką.
Nigdy nie zużywajcie całego zakwasu, ponieważ wtedy będzie go trzeba zrobić od nowa, a dobry zakwas, to stary zakwas!
Rada na koniec: nigdy nie wkładajcie do zakwasu brudnej łyżki, nigdy też nie wkładajcie palców. To na pewno zminimalizuje ryzyko zepsucia.
A tutaj znajdziecie kilka dodatkowych szczegółów na temat
zakwasu chlebowego:
KLIK
Dynia uchodzi za jedno z warzyw wyjątkowo zdrowych, a jednocześnie mam wrażenie, że jest w naszej kuchni mocno niedoceniana. Jej
czas przychodzi zawsze jesienią i gości w naszych domach coraz częściej tylko z powodu
zdobywającego popularność również w Polsce Halloween. Dynia
doskonale nadaje się na przetwory, z jej pestek powstaje doskonały i zdrowy
olej, same pestki są idealne do chrupania w wolnych chwilach czy do pieczenia
chleba (np. takiego). Chłodniejsze, jesienne wieczory to też czas, kiedy szukamy czegoś
rozgrzewającego. Trudno o coś lepszego niż gorący talerz pysznej, zdrowej i
bardzo gęstej zupy z dyni.
